Lanz Bulldog na gąsiennicach

Po zakończeniu I wojny światowej, znacznie wzrosło zainteresowanie ciągnikami gąsienicowymi. Kilku niemieckich producentów próbowało wejść na ten rynek. Ci, którzy nie posiadali, w tym zakresie doświadczenia, starali się budować półgąsienicowe adaptacje ciągników kołowych.. Podobnie rozpoczęła firma Lanz AG., której konstruktorzy przystąpili do prac nad półgąsienicowym modelem traktora. Pierwszy prototyp z 1926 roku, stanowił właśnie, taką prostą modyfikację ciągnika Bulldog HR-2. Polegała ona na zastąpieniu kół napędowych, wózkami gąsienicowymi, dostarczonymi przez niemieckiego Ritschera.

   Trzy lata później, przeprowadzono kolejne próby z najnowszym ciągnikiem Bulldog HR-5. Dalsze prace, doprowadziły do skonstruowania w 1935 roku, dojrzałego modelu produkcyjnego D-9551 Raupen-Bulldog, opartego na kołowym traktorze serii Bulldog HR-8. Podobnie jak prototypy z lat 1926-29, seryjny Raupen-Bulldog, posiadał dwa układy półgąsienicowe systemu Ritscher. Składały się one z dużego- głównego koła napędowego i dwóch rolek napinających, osadzonych za głównym kołem na wleczonych wahaczach. Gąsienicę stanowiło 35 stalowych ogniw o szerokości 40 cm. Masa ciągnika w porównaniu z kołowym wariantem, wzrosła o 1230kg , dochodząc do 4400kg. Ale nie był to jeszcze najcięższy traktor tej firmy.

   W 1937 roku, zakłady Lanza przygotowały w pełni gąsienicowy ciągnik Bulldog HRK. Jako bazę do jego budowy posłużył kołowy Bulldog HR-8. Trzeba przyznać, że ten projekt był najbardziej zaawansowaną modyfikacją wśród ciągników Lanza. Konstruktorzy z Mannheim, samodzielnie opracowali podwozie gąsienicowe i dokonali wielu zmian w zasadniczej konstrukcji kołowego traktora.

   Moc silnika wzrosła o 10 koni mechanicznych, dzięki czemu HRK uzyskiwał 55 KM przy 750 obrotach na minutę. Zastosowany system kierowania, polegał na układzie dźwigni rozłączających napęd lewej lub prawej gąsienicy podczas skrętu. Odbywało się to za pomocą bocznych sprzęgieł lamelowych. Natomiast blokowanie gąsienic podczas ostrego skrętu można było uzyskać, naciskając jeden z nożnych hamulców. Podwozie ciągnika, osadzone zostało z obu stron, na 8 głównych rolkach prowadzących gąsienice po podłożu i jednej górnej napinającej. Napęd na taśmy przekazywało tylne koło grzebieniowe.

   Główne przełożenie mostu było tak duże, że biorąc pod uwagę przyczepność podwozia gąsienicowego, Bulldog HRK na pierwszym biegu uzyskiwał siłę 4300 kg uciągu. W późniejszych latach, ciągnik otrzymywał pełną instalację elektryczną i zestaw rozruchowy. Lanz Bulldog HRK stał się też flagowym modelem eksportowym. Obok odmiany rolniczej, linie produkcyjne w Mannheim opuszczały buldożery D-1581, które biły absolutny rekord masy własnej wśród ciągników tej marki. W pełni wyposażony spychacz ważył 6250 kg Różnica wyposażenia w stosunku do rolniczego HRK, polegała na zastosowaniu dodatkowego reduktora skrzyni przekładniowej. W tym wykonaniu HRK dysponował 12 biegami w przód i 2 w tył.

   Na bazie buldożera, w latach 1941-44 powstawała odmiana holowniczo - drogowa, wyposażona w gumowe nakładki gąsienic. Traktor ten był również używany przez wojska Wermachtu, jako ciągnik artyleryjski. Definitywnie produkcja HRK Raupen-Bulldoga, zakończona została w 1946 roku. Producent, nigdy potem nie kontynuował prac nad rozwojem ciągników gąsienicowych.

Rafał Mazur